Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar toplanmış herbiri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesinde
Hayatimin en hizli gecen zamaniydi.Hala daha saskinligim uzerimde.ve Hayatimda ilk defa mutluydu bu ev.Kalabalik,neseli,sesli ve huzur dolu.Sanirim annemli eve cok hasret kalmisim.Heleki zillinin yoklugu simdiden igne gibi batmaya basladi bana,Halbuki o giderken cok mutluydu.Zaten o gulusleri,konusmalari aklima geldikce yuregime su serpiliyor azda olsa.
Simdi gokyuzundesiniz.Salina salina o cok ozlediklerinize dogru gidiyorsunuz,ozlenen olarak.Hayat ne kadar garip.Simdi ordakiler seviniyor biz uzuluyoruz.
Banada kalabalik gidilen yolda tek basina donmek dustu.Onumde su merdivenler gibi upuzun zaman var tekrar kavusmama...Cok alismistim cok.Ev bos,ev sessiz sadece zillinin biraktigi boyalari,oyuncaklari,yastigi ve pijamalari annemin biraktigi kremleri ve yemekleri kalabalik eden evimi.Otesi sessizlik.Kendinize iyi bakin.
Sizinde ozlemlerinize kavusmaniz ,bizim kadar mutlu,bol kahkahali binbir ani eklemeniz dilegimle hayatiniza...
sermoon